18 Ocak 2018 Perşembe

KİLİSELER-PAPALAR.Papaz/ Rahip-Piskopos/Diyakoz-Karabaş,Keşişrahip-Üniteryenizm/Mormonluk- Mormonizm/Diofizit-Kristoloji

https://twitter.com/kanaryamfenerli _/\/\____________/\/\_____________ KANARYAM █▓▒░▒▓█ FENERLİ ¯¯¯¯¯¯\/\/¯¯¯¯¯¯¯¯¯\/\/¯¯¯¯¯¯¯¯¯ Papa, Roma Başpiskoposu, Roma Katolik Kilisesi'nin başı, Katolik Hıristiyanların dini lideri. Katoliklere göre Havari Petrus'un halefidir. İlk zamanlar tüm pisikoposlara verilen papa unvanı, sonraları yalnız Roma Pisikoposu için kullanılmaya başlandı. Katolik kilisesi, kilise çerçevesinde Petrus ve haleflerinin temsil ettiği en yüce makam olan papalığın tanrısal bir kurum olduğunu iddia eder: İsa, papalık görevini Petrus'a devretmiş ve Petrus da Uruc'dan itibaren bu görevi fiilen yapmıştır. Kilisede yerleşmiş bir geleneğe göre Petrus, Roma'da din kurbanı olarak ölmüştür, dolayısıyle de en tabiî halefleri Romalı piskoposlardır.Papaz -Rum dini reisi; râhip, keşiş. Aslı Yunanca "pappas" olmakla beraber dilimizde "papaz" şeklinde kullanılışı daha yaygındır. Papaz "baba" anlamına gelir. Ortaçağ'daki din adamlarına da genellikle papaz denir. Rahip- Hıristiyanlarda genellikle manastırda yaşayan din adamı, karabaş, keşişrahip için kullanılır.Rahibe -Hristiyanlıkta, bir tarikata ya da manastır topluluğuna bağlı kadın.Dünyadaki bütün manastır geleneklerinde rahibelerin konumu keşişlerin çok altındadır. Katolik geleneğinde rahibelerin keşişler karşısındaki eşitsizliği, kadınların ayin yöneticiliğine atanamamasına dayanır. Ama Katolik Kilisesi’nde Orta Çağda bazı başrahibeler, rahibelerden ve keşişlerden oluşan ikili manastırları beraber yönetmişler, bu nedenle çeşitli ayrıcalıklardan yararlanmışlardır. Başrahibe, bölge pikoposu tarafından başkeşişler gibi atanır. Bu takdis, başrahibeye yüzük ve asa gibi piskoposluk simgeleri taşıma hakkı verir.Papaz ile rahip arasındaki fark -Rahip bazı dinlerde tanrı ile insan arasında iletişim sağlayan ve dini merasimleri yöneten bir din adamıdır./Papaz bazı Hıristiyan kiliselerinde piskopos ile diyakoz arasında yer alan din adamıdır. Temel görevleri sakramentleri idare etmektir.Piskopos -Piskopos, bazı hıristiyan kiliselerinde, birkaç cemaatten oluşan bir bölgenin başpapazı olan, fetva verme yetkisini haiz üst kademeden din adamı.Patrik -Patrik, Ortodoks Kilisesileri, Oriental Ortodoks Kiliseleri, Süryani Kilisesi ve diğer Doğu Kiliseleri'nde kilisenin başında bulunan en yüksek rütbeli piskopos.Diyakoz -Diyakoz (veya diyakon) Katolik, Anglikan ve Ortodoks kiliselerindeki 3 yüksek ruhban derecesinin ilk basamağı olan diyakozluk rütbesini haiz kişidir. Diğer 2 rütbe ise sırasıyla papazlık (vaizlik) ve piskoposluktur.Havari-Hz. İsâ'nın yardımcıları. Bu kişilerin kassâr (çamaşırcı) veya avcı oldukları söylenir. Bazı bilginlere göre bunlara Havâri denmesinin sebebi; onların, insanların ruhlarını din ve ilim öğreterek arındırmalarından dolayıdır... Avcı olmaları ise, insanların ruhlarını kararsızlıktan kurtararak Hakka döndürmelerindendir. Nitekim beyaz giydikleri için bu ismi aldıkları da söylenir.Hıristiyan mezhepleri, üç ana kola ayrılmaktadır. Bunlar; Katoliklik, Ortodoksluk, Protestanlık olarak bilinirler.Kiliselerin farklılıkları tarihi, imani ve amelidir. Ekklesia, topluluk demektir. Klerkler, yani ruhbanlar veya din adamlarına ilkin presbyteri denildi, sonra episcopi. Kendilerini adayanlar anlamında diyakos rahipler ortaya çıktı. Kilise başkanına episkopos, piskopos denir. Papa, bütün piskoposların reisidir. Katolik, evrensel kilise demektir. Roma'nın idam biçimi olan ve İsa'nın insanlık adına kendini kurban ettiğine inanıldığı haç, kurtuluş simgesidir.Hıristiyanlıkta ilk ayrılmalar monofizit-diofizit tartışmasındandır. İsa tek mi çift mi doğalıydı? İsa tanrıdır diyenler, İsa hem tanrı hem insandır diyenler. İlk ayrılan Nesturiliktir.Teslis, üçleme demektir. Bir üç, üç birdir, üçün her biri uknumdur. Yani, Baba-Oğul-Kutsal Ruh. Bir cevherde üç kişilik.Genel sınıflamalar nesnelliğe aykırı olabileceğinden her birinin kendi linkine bakmak suretiyle kimliği öğrenilebilir: Restorasyon Protestanlık (Kuzey Avrupa, ABD), Baptistler, Pentekostalizm, ... Anglikanizm (Birleşik Krallık) Katolik Kilisesi (Güney Avrupa, İrlanda, Polonya, Güney Amerika) Doğu Katolik Kiliseleri (Güneydoğu Avrupa) Ortodoksluk, Nasturiler (Doğu Avrupa, Yunanistan, Rusya) Keldaniler (Süryaniler) ArianÜçlemekarşıtları, Hristiyan Üniteryenizm, Yehova ŞahitleriMormonYeni Düşünce, Swedenborgian, ManichaeismMesiyanikolarak anakiliseler ortaya konduktan sonra,ProtestanMethodistBaptistLutheryanEvangelikAnabaptistHussiteBrethrenQuakerWaldensianPuritenPietistAmishHutteristMennonistEvangelikReformistPresbiteryenKongregasyonKarizmatikScientistKarizmatik ProtestanlıkKalvinistOrtodoksBelarusBulgarKaldeanKoptikMacarEtiyopyaGürcistanYunanİskoçyaLatin, Febronian, GallikanİtaloAlbanianMaronitMelkitRomanyaRusyaSlovakSuriyeMalabarMalankaraUkrayna Hristiyan Üniteryenizm, Tanrının birliğine, Tanrıya ve insanlara sevgi beslenmesiyle sonsuz bir yaşama dair inançlardan oluşan, teslis karşıtı Hristiyan bir akımdır.İnançla ilgili meselelerde, otoritelerin değil, aklın kabul ettiğini, çeşitli din ve görüşlere karşı hoşgörüyü esas alır.. İsa ´nın hatırasına saygı gösterirler, ancak Tanrılığını reddeder ve yanılmaz olduğunu kabul etmezler. Hıristiyan Kutsal Kitaplarını insan tecrübesinin bir belgesi olarak görür, fakat yazarlarının, insan olukları için, hata yapabileceklerini düşünürler. Teslisi (yani Hristiyanlıkta imanın temel öğelerinden biri olan Kutsal Üçlübirlik öğretisini) reddederler.Hristiyan Üniteryenler, insanın günah işlemeye, hata yapmaya eğimi olsa da, asıl itibariyle günahkar olduğuna inanmazlar. Cehennem ve ahiret konusunda farklı düşünceye sahiptirler. Dualarda herhangi bir destek ve dilekte bulunmayı Tanrının işine karışma olarak telakki ederler. Ölümden sonra insan ruhunun yaşadığına; ahiret hayatının nasıl ve ne derecede olacağını bilemeyeceklerine, fakat Tanrıya sevgilerinden dolayı cehennemde olmayacaklarına inanırlar.Mormonluk veya Mormonizm, Joseph Smith, Jr. tarafından 1830'da başlatılan erken Latter Day Saint hareketi (LDS) ve Brigham Young'dan başlamış modern mezheplerin dinsel, geleneksel ve kültürel unsurları içermektedir. Özellikle, Mormonluk, İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi (The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints) ve Mormon tutuculuğu ile ilgilidir.[1] Bu terim, genellikle, Joseph'in eşi Emma Smith tarafından kurulan "tekrardan düzenlenmiş İsa Mesih'in Son Zaman Azizler Kilisesi" (Reorganized Church of Jesus Christ of Latter Day Saints, bugünkü İsa'nın Topluluğu / Community of Christ) gibi Son Zaman Azizler hareketi'nin diğer şubelerini kastetmemektedir. Mormonluk terimi dini inanç dini metinlerinden Mormon Kitabı 'ndan türetilmiştir. Kitabın adına dayanarak kurucusu Joseph Smith Jr.'nun erken takipçilerine Mormon denilmiş ve onların inancı Mormonluk olarak adlandırılmıştır. Bu terim eskiden küçültücü[2] düşünülmüştür, fakat artık öyle algılanmamaktadır. Diofizit, Nestorius'un savunuculuğunu yaptığı görüş. Monofizit kavramının zıddı.Bu görüşe göre:İsa'ya 30 yaşındayken Kelam'ın indiği,O zamana kadar Meryem'den doğan İsa'nın saf ve günahsız bir insan olduğu,Tanrılık vasfının ancak Kelam geldikten sonra meydana geldiğini ve ancak o zamandan sonra hem insan hem de tanrı karakterlerinin her ikisini de taşıdığı,Meryem'in, Tanrı olan İsa'nın değil, insan olan İsa'nın annesi olduğu kabul edilir.Dolayısıyla, bu görüşe göre Meryem "Tanrı'nın annesi" (Theotokos) değil Mesih İsa'nın annesidir; Tanrı doğurulamaz dolayısıyla da İsa, Baba ile aynı özden olamaz. Ancak, Kelam'ın gelmesinden sonra İsa'da hem insansal, hem de tanrısal bir arada varolmuş, İsa hem tanrı hem de insan olmuştur. İsa kelamın gelmesinden sonra bu iki tabiatı da taşır (Diofizit).Bu görüşe göre çarmıha gerilirken tanrısal tabiat İsa'dan ayrılmış sadece insan olan İsa acı çekmiş, çektiği acılar Tanrı olan İsa'ya dokunmamıştır.Bu görüşleri Roma ve Yunan kiliseleri kabul etmemişler, 431 yılında toplanan I. Efes Konsili'nce reddedilmiş ancak Nestorius aforoz edilmemiş, sadece görevden alınmıştır. Faaliyetlerine devam eden Nestorius güçlenmeye başlayınca MS 449 yılında Efes'te toplanan II. Efes Konsili'inde alınan kararla Nestorius aforoz edilmiş ve sonuç olarak Nestorius'un görüşlerinin savunanlar kendi özel kiliselerini kurmuşlardır.Günümüzde Asuri (Nasturi) ve Keldani kiliseleri diofizit görüşe sahip olan kiliselerdir. Kristoloji veya Mesih bilimi, Hristiyan teolojisinin bir bölümüdür. İsa incelemeleri ile ilgili olsa da asıl alanı Mesihlik ve Mesihliğe dair konulardır, enkarnasyon (vücut bulma) ve diriliş gibi.Kristoloji İsa Mesih'in kimliği ve yaptıklarını inceleyen teoloji dalıdır. Kristoloji çalışmasına başlamanın üç yolu vardır. İlki Yukarıdan Kristolojidir ve Mesih'in tanrısallığından yola çıkar. İkincisi aşağıdan Kristolojidir ve tarihteki Mesih'ten yola çıkar. Üçüncüsü geriden Kristolojidir ve Eski Anlaşma'daki Mesih'le ilgili yazılardan yola çıkar.Geriden Kristoloji'de kullanılan Eski Anlaşma metinlerinden ilki Yaratılış 3:15 ayetidir. Burada müjde ilk defa dile getirilir ve bu ayet İlkmüjde olarak da bilinir. Tanrı kadından doğan bir adamın kötülüğün başını ezeceği müjdesini verir. Diğer Eski Anlaşma pasajları arasında Yaratılış 12:1-3; Yaratılış 49:10 Yasa'nın Tekrarı 18:15; 2. Samuel 7:1-29; Mezmurlar'da birçok ayet; Yeşaya 7:14; Yeşaya 9:6-7; Yeşaya 52:13-53:12; Daniel 7:13-14; Mika 5:2 ayetleri sayılabilir.Yukarıdan Kristolojiye başlarken Yuhanna 1:1-18; Filipililer 2:5-11; Koloseliler 1:15-23; Koloseliler 2:9,10 ve İbraniler 1:1-4 ayetleri hayati önem taşır. Yuhanna 1: 1-18'de İsa Tanrı'nın Sözü (Logos) olarak betimlenir. Logos kelimesi hem Grekler hem Yahudiler hem de Helenistik Yahudiler için ciddi anlamlar taşıyan bir kelimedir. Grekler Logos'u tanrısal bilgelik anlamında kullanır.Yahudiler için Tanrı'nı düşüncesi, bilgeliğin kişileşmiş halidir. Helenistik Yahudiler için Logos yaratılışı mümkün kılandır. Yuhanna Mesih'İn Tanrı'nın görünümü olduğunu söyler. Eksiksiz ve tam olarak insan, aynı zamanda eksiksiz ve tam olarak Tanrı olduğunu belirtir. Filipililer 2:5-11 İsa'nın Tanrı olduğunu, ama alçakgönüllü bir biçimde insan biçimini aldığını söyler. Koloseliler 1:15-23 ayetlerinde İsa'nın Tanrılığı güçlü bir biçimde dile getirilir. İsa'nın Tanrılığı, sonsuz varlığı ve evreni onun yarattığı vurgulanır. Koloseliler 2:9'da İsa'nın tam olarak Tanrı olduğu, Tanrı'nın tüm doluluğuyla onda bedensel olarak varolduğu yazılır. İbraniler 1:1-4'de İsa'nın tanrısallığı ve Tanrı'nın Oğlu olarak üstünlüğü belirtilir, o sadece bir peygamber değildir. Bu ayetlere göre evrenin yaratıcısı ve yaratılışı ayakta tutan İsa'dır. Günah nedeniyle düşen evrenin Tanrısal Kurtarıcısıdır. Tanrısal karakteriyle görünmez Tanrı'nın görünümüdür.İsa hem Eski Anlaşma’da hem Yeni Anlaşma’da Tanrı olarak resmedilir. Filipililer 2:5-11’deki biçim (form ) kelimesi farklı anlaşılmalara yol açabilir. Günümüzde form deyince genellikle görünüş anlaşılır. Ancak bunun nedeni materialist bir dünya görüşüne sahip oluşumuzdur. Örneğin Epikür felsefesinde, ve özellikle Ocham’ın nominalizminde evrensel kavramlar yoktur, sadece bireyler gerçektir. Böylece metafizik kavramlar yok sayılarak sadece fiziksel bireyleri içeren bir dünya görüşü ortaya koyulur. (örneğin masa kavramı yoktur, sadece tek tek masalar vardır. Bu yüzden masa kavramının bilgisine ulaşılamaz, sadece tek tek masalar incelenebilir.) Ancak varlığı sadece maddeden ibaret saymak tek alternatif değildir. Örneğin Aristo gerçekliğin formlar olduğunu söyler (masa kavramı). Tek tek şeyler (mutfağımdaki masa) sadece bu genel formlara katıldıkları sürece gerçekliğe kavuşurlar. Şeylerin özü formlardır. Bu yüzden bu ayetteki form görünüş olarak değil, öz olarak anlaşılmalıdır.MONOFİZİTBu görüşün diofizit görüşten farkı, İsa'da var olduğuna inanılan İnsanî ve İlâhî tabiatların katışma ve değişme olmaksızın tek bir tabiatta birleşmesi ve tek tabiata dönüşmesidir. Buna göre kelam, İsa ile birleşmeden önce de İsa Tanrı idi ve Meryem'den doğan çocuk (İsa) tam bir insan ve tam bir tanrıdır. Dolayısıyla da Meryem Theotokos, yani Tanrı'nın annesidir. İsa'da bulunan Tanrılık ve İnsanlık özellikleri değişmeksizin birleşmişlerdir ve birbirinden ayrılamazlar, dolayısıyla haç üzerinde acı çeken İsa'nın sadece insansal doğası değil, aynı zamanda da tanrısal doğasıdır.Tarihçe451 yılında toplanan Kadıköy Konsili'nde bu görüş mahkûm edilmiştir. Bunun üzerine konsil kararlarını tanımayanlar Ortodoksluk'tan ayrılmışlar, ilk üç Ekümenik Konsil'in kararlarını saymışlar (İznik 325), Birinci İstanbul 381 ve Birinci Efes Konsili 431) ve diğerlerini tanımamışlardır.KiliselerBugün Asûrî (Nastûrî) ve Keldânî Kiliseleri hariç şu kiliseler monofizit görüşe sahiptirler:Ermeni Apostolik Kilisesi (Gregoryen)Süryani Kadim Kilisesi (Yakubi)İskenderiye Kıptî Kilisesi (Koptik)Habeş KilisesiŞam Kilisesi (Evanjelist)Her bir kilisenin kendi patriği bulunmaktadır Theotokos (Yunanca: Θεοτόκος, transliterasyonu Theotókos; Latince: Deipara, Dei genetrix; Gürcüce: ღვთისმშობელი transliterasyonu: ghvtismshobeli, Rumence: Născătoare de Dumnezeu) İsa’nın annesi Meryem için kullanılan bir unvandır. Terim Ortodoks Kilisesi ve Katolik Kilisesi’nin Doğu gelenekleri arasında kullanılmaktadır.Sözcük Yunanca theo- (theos=tanrı)ve tokos’dan (tikto=doğurmak)türemiştir ve doğrudan çevrilirse “Tanrı’yı doğuran” gibi bir anlama sahiptir. Daha serbest bir çevirisi “Tanrı’nın annesi” şeklinde olabilir. Kilise, Hıristiyanlıkta ibadet etmek ve bazı diğer dini vazifeleri yerine getirmek için tahsis edilmiş halka açık bina, tapınak. Yunanca ekklesia (çağrılıp toplanmış olan [1]) kelimesinden türemiştir.BazilikaKatedral, Katoliklerde ve Anglikanlarda, üst düzey dini liderler olan piskoposların görev aldığı hem kilise organizasyonunun yönetimi ile ilgili bölümlerin hem de ibadet bölümünün olduğu komplekstir.Şapel, küçük boyut ve sınırlı kapasitedeki yapıdır.Aziz Petrus Bazilikası, VatikanSt Paul Katedrali, LondraAziz Dimitrios Şapeli, YunanistanTürkiye'deki bazı kiliselerSaint Pierre KilisesiRomalı askerlerden kaçan Hristiyanlar bu kiliseyi Antakya'da kurmuşlardır. Kilise bir dağ eteğine kurulmuştur. Dağ eteğinde yüzlerce mağara vardır. Doğru yolu bulup yüzeye ulaşmak oldukça zordur. İlk Hıristiyanlar bu mağaraları Romalı askerlerden saklanmak için kullanmışlardır. Bu labirentlerde, kaybolmuş kişilerin iskeletleri halen mevcuttur.Ayrıca kilisenin içinde Hıristiyanlarca kutsal kabul edilen bir su kuyusu vardır. Ortodoks Kiliselerİstanbul Rum Ortodoks Kilisesi (6 milyon) İskenderiye Rum Ortodoks Patrikhanesi (350 bin)Antakya Rum Ortodoks Patrikhanesi (750 bin)Kudüs Rum Ortodoks Patrikhanesi (60 bin)Rus Ortodoks Kilisesi (95 milyon)Sırp Ortodoks Kilisesi (8 milyon)Romen Ortodoks Kilisesi (17 milyon)Bulgar Ortodoks Kilisesi (8 milyon)Gürcü Ortodoks Kilisesi (9 milyon)Kıbrıs Ortodoks Kilisesi (450 bin)Yunan Ortodoks Kilisesi (9 milyon)Polonez Ortodoks Kilisesi (750 bin)Arnavut Ortodoks Kilisesi (210 bin)Ukrayna Ortodoks Kilisesi (15 milyon)Amerika Ortodoks Kilisesi (1 milyon)Çekoslovak Ortodoks Kilisesi (100 bin)Sina Kilisesi (9 yüz)Türk Ortodoks Patrikhanesi (5 yüz)Doğu Ortodoks KiliseleriErmeni Apostolik Ortodoks KilisesiSüryani Kadim Ortodoks KilisesiKıpti Ortodoks KilisesiHabeş Ortodoks KilisesiEritrea Ortodoks KilisesiHint Ortodoks Kilisesidir,

ORTODOKS

A

► Aynoroz -D-► Doğu-Batı Kiliselerinin Ayrılması -G-► Gürcü Ortodoks ve Elçisel Kilise -► K Kıbrıs Ortodoks Kilisesi -► Ortodoks Kilisesi -► Patrikler -► Ortodoks piskoposlar-► Rum Ortodoks Kilisesi -► Rus Ortodoks Kilisesi -► Sırp Ortodoks Kilisesi -► Ortodoksluk teolojisi -Arnavut Ortodoks Kilisesi-Ayazma-A-Eksarhhane-Ekümeniklik-E-Karamanlılar (Ortodoks) L-Labarum-O-Otosefal-R-Romanya Ortodoks Kilisesi-Rum Ortodoks Ruhban Okulu-Seküler ruhban sınıfı-Sveti Konstantin-Elena Kilisesi-Sveti Stefan Kilisesi-Türk Ortodoks Patrikhanesi-Yunanistan Kilisesi-S-T-Y-İ-İkon (din)-Dördüncü İstanbul Konsili (Ortodoks Kilisesi)- * Protestanlar A-► Anabaptism -H-► Huguenot-K-► Kalvenizm -L-► Lütercilik -M-► Metodizm -P-► Püritenler -Q-► Quakerizm - R-► ► Yedinci Gün Adventist Kilisesi -∑-► Protestanlık dolaşım şablonlarıDietrich Bonhoeffer- -B-E-Ekümeniklik-Ekümenlik G-Geuzen-L-Martin Luther-M-Metropol Topluluk Kilisesi-Pentakostalizm-Pentekostalizm-P-S-Selâmet Ordusu-SIL International İ-İngiliz reformasyonu Katolik Kilisesi'nin papaları 1. - 4. yüzyıllar Petrus-Linus-Anacletus-I. Clemens-Evaristus-I. Alexander-I. Sixtus-Telesphorus-Hyginus-I. Pius-Anicetus-Soterius-Eleuterus-I. Victor-Zephyrinus-I. Callixtus-I. Urbanus-Pontian-Anterus-Fabianus-Cornelius-I. Lucius-I. Stephen-II. Sixtus-Dionysius-I. Felix-Eutychian-Caius-Marcellinus-I. Marcellus-Eusebius-Miltiades-I. Sylvester-Markus-I. Julius-Liberius-I. Damasus-Siricius-I. Anastasius 5. - 8. yüzyıllar I. İnnocentius-Zosimus-I. Bonifacius-I. Celestinus-III. Sixtus-I. Leo-Hilarius-Simplicius-III. Felix-I. Gelasius-II. Anastasius-Symmachus-Hormisdas-I. Ioannes-IV. Felix-II. Bonifacius-II. Ioannes-I. Agapetus-Silverius-I. Vigilius-I. Pelagius-III. Ioannes-I. Benedictus-II. Pelagius I. Gregorius-Sabinian-III. Bonifacius-IV. Bonifacius-I. Adeodatus-V. Bonifacius-I. Honorius-Severinus-IV. Ioannes-I. Theodore-I. Martinus I. Eugene-Vitalian-II. Adeodatus-Donus-Agatho-II. Leo-II. Benedictus-V. Ioannes-Conon-I. Sergius-VI. Ioannes-VII. Ioannes-Sisinnius Constantinus-II. Gregorius-III. Gregorius-Zacharias-II. Stephanus-I. Paulus-III. Stephanus-I. Hadrianus-III. Leo- 9. - 12. yüzyıllar IV. Stephanus-I. Paschalis-II. Eugenius-Valentine-IV. Gregorius-II. Sergius-IV. Leo-III. Benedictus-I. Nicolaus-II. Hadrianus-VIII. Ioannes I. Marinus-III. Hadrianus-V. Stephanus-Formosus-VI. Bonifacius-VI. Stephanus-Romanus-II. Theodore-IX. Ioannes-IV. Benedictus V. Leo-III. Sergius-III. Anastasius-Lando-X. Ioannes-VI. Leo-VII. Stephanus-XI. Ioannes-VII. Leo-VIII. Stephanus-II. Marinus II. Agapetus-XII. Ioannes-V. Benedictus-VIII. Leo-XIII. Ioannes-VI. Benedictus-VII. Benedictus-XIV. Ioannes-XV. Ioannes V. Gregorius-II. Sylvester-XVII. Ioannes-XVIII. Ioannes-IV. Sergius-VIII. Benedictus-XIX. Ioannes-IX. Benedictus-III. Sylvester-VI. Gregorius II. Clemens-II. Damasus-IX. Leo-II. Victor-IX. Stephanus-II. Nicolaus-II. Alexander-VII. Gregorius-III. Victor-II. Urbanus II. Paschalis-II. Gelasius-II. Callixtus-II. Honorius-II. İnnocentius-II. Celestinus-II. Lucius-III. Eugene-IV. Anastasius-IV. Hadrianus III. Alexander-III. Lucius-III. Urbanus-VIII. Gregorius-III. Clemens-III. Celestinus-III. İnnocentius 13. - 16. yüzyıllar III. Honorius-IX. Gregorius-IV. Celestinus-IV. İnnocentius-IV. Alexander-IV. Urbanus-IV. Clemens-X. Gregorius-V. İnnocentius-V. Hadrianus XXI. Ioannes-III. Nicolaus-IV. Martinus-IV. Honorius-IV. Nicolaus-V. Celestinus-VIII. Bonifacius-XI. Benedictus-V. Clemens-XXII. Ioannes XII. Benedictus-VI. Clemens-VI. İnnocentius-V. Urbanus-XI. Gregorius-VI. Urbanus-IX. Bonifacius-VII. İnnocentius-XII. Gregorius V. Martinus-IV. Eugenius-V. Nicolaus-III. Callixtus-II. Pius-II. Paul-IV. Sixtus-VIII. İnnocentius-VI. Alexander-III. Pius-II. Julius-X. Leo VI. Hadrianus-VII. Clemens-III. Paulus-III. Julius-II. Marcellus-IV. Paulus-IV. Pius-V. Pius-XIII. Gregorius-V. Sixtus-VII. Urbanus-XIV. Gregorius IX. İnnocentius-VIII. Clemens 17. yüzyıl-20. yüzyıl XI. Leo-V. Paulus-XV. Gregorius-VIII. Urbanus-X. İnnocentius-VII. Alexander-IX. Clemens-X. Clemens-XI. İnnocentius-VIII. Alexander XII. İnnocentius-XI. Clemens-XIII. İnnocentius-XIII. Benedictus-XII. Clemens-XIV. Benedictus-XIII. Clemens-XIV. Clemens-VI. Pius VII. Pius-XII. Leo-VIII. Pius-XVI. Gregorius-IX. Pius-XIII. Leo-X. Pius-XV. Benedictus-XI. Pius-XII. Pius-XXIII. Ioannes-VI. Paulus I. Ioannes Paulus-II. Ioannes Paulus 21. yüzyıl-günümüz XVI. Benedictus-I. Franciscus

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

https://twitter.com/kanaryamfenerli